پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی

«پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی» اثر ماتئی ویسنی‌یک.

این نمایشنامه درمورد زنیه که در جنگ بوسنی مورد قرار گرفته. توی این نمایشنامه از این صحبت میشه که در زمان جنگ نه برای لذت، که نوعی نمایش قدرته. و البته زنی به تصویر کشیده شده که به مرحله فروپاشی رسیده

«می‌خوای بدونی من توی دلم چه تصویری از کشورم دارم؟ دلت می‌خواد بدونی؟ کشور من تصویر یه سرباز مست حیران رو داره که خنجرش رو روی پاچه شلوار ارتشیش تمیز می‌کنه و توی غلافش می‌ذاره. بعدش روی جسد مردی که خرخره‌ش رو بریده تف می‌کنه.
کشور من تصویر یه پیرمردی رو داره که از صف پناهنده‌ها بیرون می‌آد و برای اینکه خستگیش رو در کنه روی علف‌ها دراز می‌کشه. روی علف‌هایی که توش یه مین ضدنفر خاک شده.
کشور من شبیه اون مادری‌یه که می‌بینه اونیفرم پسرش یه دگمه کم داره. با عجله دگمه رو می‌دوزه و بعدش پسرش رو خاک می‌کنه.
کشور من همون پدری‌یه که هر روز برای دختر هفت‌ساله‌ش که سیصد و چهل و شش روزه که مرده یه عروسک می‌سازه.
.
اینه کشور من​​​ یه سرباز هیجده ساله که اهل شوخی‌یه و مثل پاکت‌های شیر روی گلوش نقطه‌چین کشیده و زیرش نوشته: از این‌جا ببرین.»